काठमाडौं । अध्ययनको सिलसिलामा जर्मन पुगेका किशोर पोख्रेल ५४ दिन वित्दा नवित्दै नेपाल फर्किए । नेपालमा राम्रै आम्दानी दिने जागिर थियो । अध्ययन विदाको समयमा पारि आफ्नो कामको जिम्मा साथीलाई सुम्पेर उनी विदेश पलायन भएका थिए । जब जर्मन पुगे र त्यहाँको अवस्था देखे, अनि उनलाई लाग्यो, स्वर्ग छोडेर स्वर्ग खोज्न आएछु । त्यसपछि केहि सोचविचार नै नगरि उनी नेपाल फर्किए । नेपालमै पाए उनले आनन्दको जीन्दगी । शैक्षिक संस्थामा सम्मानको जागिर । अझ त्यो भन्दा खुशी त अभिकर्ता बनेकोमा छ उनलाई । सिटिजन लाइफ इन्स्योरेन्समा आबद्ध उनलाई अभिकर्ता पेशाले मानसम्मान र आर्थिक रुपमा बलियो बनाएको छ । निरन्तरता र लगनशीलताका कारण अभिकर्ता पेशामा लागेको केहि वर्षमै एजेन्सी म्यानेजर बने । जीन्दगीको स्थायित्व नभएकोमा जागिर स्थायी खोज्दै हिड्नु मुर्खता लाग्छ उनलाई । त्यसैले त उनी अभिकर्ता पेशामार्फत पाएको मान सम्मानबाट खुशी छन् ।
इलामको चुलाचुली ३ मा जन्मिएका थिए किशोर पोख्रेल । उनले वातावारण विज्ञानमा स्नाकोत्तर तहसम्मको अध्ययन गरे । अध्ययनको विषयसँग सम्बन्धित रहि जागिरे जीवन विताइरहेका किशोरलाई जागिरप्रति खासै चित्त बुझेको भने थिएन । नेपालमा कमाई भएपनि बचत गर्न नसकिने र दैनिक खर्चमै सकिने भएपछि उनले नेपाल छाड्ने निधो गरेका थिए । सन् २०१७ मा अध्यनका लागि भन्दै उनी जर्मन जाने तयारीमा लागे । खाइपाइ आएको जागिरलाई विट मार्दै प्रवासी बन्न जर्मन उडे । नेपालमा केहि छैन भन्ने सोचले विदेश पुर्याएका उनलाई उनकै सोचले धेरै दिन प्रवासी बन्न दिएन । जर्मन पुगेर मुस्किलै मुस्किलकाबीच भागदौडको जीवन जीउनु पर्दा स्वर्ग छोडेर स्वर्ग खोज्न आएको अनुभूति भयो उनलाई । अध्ययन पश्चात राम्रो जागिर गरेर सकभर उतैको वातावरणमा रमाउने सोच गरेका उनी ५४ औं दिनमा नेपाल फर्किए ।
नेपाल फर्किएपछि उनी त्रिभुवन विश्वविद्यालयको आङ्गीक क्याम्पस त्रिचन्द्र बहुमुखी क्याम्पसमा प्राविधिक अधिकृतको रुपमा काम गर्न थाले । साथै बिएसी अध्यापन गराउन थाले । क्याम्पसबाट आउने तलबले जसोतसो उनको र परिवारको आवश्यकता पूर्ति गर्दै थिए उनी । अध्यापनमा व्यस्त उनले अध्यापन बाहेक अन्य आर्जनको बाटो खोज्दै थिए तर के गर्ने त्यो भने थाहा थिएन । त्रिचन्द्रमा उनीभन्दा सिनियर साथी (आफन्त) को मृत्यु भयो । निकटतम साथिको मृत्यु भएको केहि दिनमा उनले सोहि साथीेले आफूलाई लिन आएको भनेपछि विवाद गरेको सपना देखे । आफ्नो जागिरले नै परिवार धान्दै आएकोले आफू अहिले जान नसक्ने बताएका किशोरलाई मृतक साथीले जीबन बीमाको बारेमा जानकारी दिएको अनौठो सपना देखे । सपनामै बीमा राम्रो भनेर आएपछि उनले जीबन बीमा तर्फ लाग्ने विचार गरे । साथै, सो साथीको मृत्यु पश्चात बीमाबाट मृत्युदाबी भुक्तानी आएको भन्ने कुरा थाहा पाए । बल्ल उनले बीमा अभिकर्ताको बारेमा जिज्ञासा राख्न थाले । उनका बाल्यकालको साथी कृष्ण प्रसाद काफ्ले र सिटिजन लाइफका तत्कालिन ब्रान्च म्यानेजर लोकमाया अधिकारीको सहयोगमा उनी अभिकर्ताको रुपमा स्थापित हुन सफल भए ।
वि.स.२०७४ सालमा औपचारिक रुपमा अभिकर्ता पेशा सुरु गरेका थिए उनले । आफ्नो जन्मदिनको अवसर पारि आफ्नै जीवन बीमा गराए । अभिकर्ता पेशा बारे भने पहिलेदेखि नै थाहा थियो । उनले बीमा बारे कुनै जानकारी नपाउँदै नेपाल लाइफ इन्स्योरेन्समा अभिकर्ताको कोड लिएका थिए । बीमाको महत्व नबुझेका कारण काम गर्न खासै रुचि लागेन । आफूसँगै कार्यरत नजिकैको आफन्तको मृत्यु पश्चात बीमा क्षेत्रको बारेमा जागेको उनको जिज्ञासाले भने उनको जीवनको लक्ष्य नै मोडिदियो । साधारण शिक्षक र प्राविधिक अधिकृतको रुपमा कार्यरत उनले अभिकर्ता पेशाले आफ्नो जीन्दगी नै फेरिदिन्छ भनेर सोचेको पनि थिएन । अभिकर्ता बनेको केहि बर्षमै सिनियर एजेन्सी म्यानेजर बनेका उनले नाता आफन्त सबैलाई बीमाको महत्व र यसले जीवनमा खेल्ने भूमिकाको बारेमा जानकारी दिँदै आएका छन् ।
उनको लगनशिलता र निरन्तरताले छोटो अवधिमै ठूलो उपलब्धि हाँसिल गर्न सहयोग गरेको छ । उनी अभिकर्ता बनेको वर्ष २०७४/०७५ मै सिलभर क्लबमा पुग्न सफल भएका थिए । २०७५/०७६ मा प्लाटिनम क्लव साथै टिम र व्यक्तिगत दुबैतर्फ देशभरबाटै दोस्रो बन्न सफल भएका थिए । २०७६/०७७ मा डाइमन्ड क्लव र एमडीआरटी, २०७७/०७८ गोल्ड क्लव र २०७८/०७९ मा सिल्भर क्लवमा पुग्न सफल भएका थिए ।
लर्निङ एण्ड अर्निङको सिद्धान्तमा विश्वास राख्ने किशोर अभिकर्ता पेशा र प्राविधिक अधिकृत पेशा दुवैलाई समान रुपमा अगाडी बढान रुचि राख्छन् । अभिकर्ता पेशाले बीमा सम्बन्धि जानकारी गराउने गर्दछ भने क्याम्पसको जागिरले शिक्षा सम्बन्धि जानकारी गराउने हुँदा यी दुबै पेशामा रमाउन सक्ने उनको भनाई छ । रिटायर नभएसम्म क्याम्पसको कामलाई निरन्तर दिँदै अभिकर्तामा लाग्ने उनको सोच छ भने रिटायर्ड पश्चात पूर्ण रुपमा अभिकर्ता बनेर काम गर्ने उनी बताउँछन् । आर्थिकसँगै समाजसँग जोड्ने राम्रो माध्यम भएकोले आफ्नो बलबुतो र मस्तिष्कले भ्याएसम्म अभिकर्ता बनेर बीमा सचेतनामा अगाडी बढिरहने उनी बताउँछन् ।
एक सफल अभिकर्ताले अरु हाँस्दा आफू पनि हाँस्ने र अरुको दुखमा आफू पनि सामेल हुन सक्ने क्षमताको विकास गर्न आवश्यक रहेको उनको अनुभव छ । साथै, आर्थिक, सामाजिक, पारिवारिक जीम्मेवारी बोध गर्न सक्ने भएमा अभिकर्ता पेशामा मात्र नभई हरेक क्षेत्रमा सफलता मिल्ने उनी बताउँछन् । यसका लागि निरन्तर अध्ययन गर्न सक्ने खुबी चाहिन्छ । पछिल्लो समय नेपाल बीमा प्राधिकरणले ल्याएको बीमा ऐन, २०५७९ प्रति आफू पूण रुपमा सहमति रहेको उनको भनाई छ । अझ एक कम्पनी एक अभिकर्ताको अवधारणाले बीमितले अभिकर्ताबाट पाउन नसकिरहेको सेवा, दैनिक बढिरहेको सरेन्डरलाई घटाउन मदत गर्ने उनको बुझाई छ । यसरी अभिकर्ताको बारेमा नयाँ नयाँ नियम बन्दै जाँदा किशोर भने बीमाको बारेमा पिएचडी गर्ने सोचमा छन् ।
